این اولین باریه که در پارسی بلاگ می نویسم...
جاداره همین اول از ژارسی بلاگ(طراح قالبی که روی وبلاگ می بینید)تشکر کنم که اسم مبارکش رو اون پایین در وبلاگم مهمون کرده ولی....ولی به قول شاعر...
میهمان گرچه عزیز است ولی همچو نفس
خفه می سازد اگر آید و بیرون نرود
در این وبلاگ ممکنه با هر نوع مطلبی برخورد کنید (نگران نباشید خیلی بودار نیست) بهرحال اولین مطلبم رو با معرفی شهرم شروع می کنم
برازجان شهری است در استان بوشهر و مرکز شهرستان دشتستان است.دشتستان وسیع ترین شهرستان استان می باشد که نقش مهمی در مبارزه با استعمار روس و انگلیس ایفا کرده است و از رهبران این مبارزات می توان میرزا محمد خان غضنفر السلطنه را یاد کرد که با رشادت در برابر استعمار انگلیس ایستاد و شهید شد ولی چون از خوان برازجان بوده است هیچ جا از او یاد نمی کنند و فقط بیخ یقه ی رئیس علی دلواری را چسبیده اند و مگه ول می کنن؟...حتی توی کتاب تاریخ دبیرستان هم نامی از او برده نشده در حالی که مبارزات او گسترده تر از رئیس علی بوده است .....خوب بگذریم
دشتستان علاوه بر چنین شخصیت هایی آثار تاریخی و باستانی زیادی دارد از جمله ته ستون های کاخ های هخامنشی که مورخین قدمت آن را حتی بیشتر از تخت جمشید تخمین زده اند و متاسفانه این آثار و جاذبه های تاریخی هم به برکت سعایت بدخواهان و عنودان بدگهر بی توجه مانده اند به حال خود رها شده اند.
درست است که هوای منطقه گرم و خشک است ولی آنطور هم نیست که نشه در آن به حیات خود ادامه داد . دشتستان در فصل سرد دوره ی بهاری و خوش آب و هوای خود را می گذراند و گوه های سر به فلک کشیده ی گیسکان پذیرای کوهنوردان مشتاق است.
در استان بوشهر دشتستان و در دشتستان نیز شهر برازجان بیشترین تعداد کوهنورد و گروه کوهنوردی را دارد و تقریبا تمامی اهالی برازجان در خانواده شان حداقل یک کوهنورد را دارند.
ضمنا طولانی ترین غار _دو در_ ایران موسوم به غار گوریک در حوالی برازجان و در نزدیکی روستای ننیزک واقع است.
برازجان قطب علمی استان بوشهر است و مدرسه ی ما (دبیرستان نمونه دکتر حسابی) به عنوان بهترین مدرسه ی نمونه استان شناخته شده است.
سخن در باره ی دشتستان زیاد است ولی می ترسم پارسی بلاگ جا کم بیاورد..
